Blog

BMW veilen voor het goede doel

Automotive Auctions staat bekend om het veilen van exclusieve auto’s. Bij exclusieve auto’s denken mensen vaak aan auto’s met een hogere prijsklasse. Bij ons is dat niet het geval. Wij vinden dat het verhaal achter een auto, een auto ook exclusief kan maken. Dat is het geval bij deze BMW 760i. Deze BMW is van een ex-militair geweest. Deze veteraan heeft samen met zijn vrouw een goed doel opgericht. Onder de naam van V.I.P.L (Veteranen Inloophuis Provincie Limburg). Een Veteranen opvangcentrum. Hieronder leest u het inspirerende verhaal van dit koppel, die samen voor heel wat problemen staan. Door het veilen van hun BMW willen ze graag het opgebrachte geld gebruiken voor de verbouwing van hun inloophuis. 
 
Mijn naam is Paula Bremen. Ik heb in 2016 als vrijwilliger gewerkt in een Veteranen Inloophuis. Een locatie waar veteranen (lotgenoten) elkaar kunnen ontmoeten voor gewoon wat ontspanning of om met elkaar te praten. Hier heb ik mijn huidige partner Marius leren kennen. Marius heeft gediend bij de lucht mobiele brigade. Marius is in 94/95 uitgezonden geweest naar Bosnië als lange afstandsschutter. (SLA). Er zijn hier veel gebeurtenissen onder zware omstandigheden geweest, die hem op het netvlies zijn blijven hangen. In 2006 kwam al langzaam verschijnselen van zijn trauma’s naar boven. Hij is getrouwd, heeft 2 kinderen en had een eigen koophuis. Hij werkte hard voor zijn gezin en voor zijn huis. Na zijn terugkomst en ontslag bij defensie heeft hij zich volledig gestort op zijn nieuwe werk. Het was een echte aanpakker, als hij vandaag werkeloos werd, dan had hij morgen alweer ergens anders werk, thuis zitten is niks voor hem.

In 2012 kreeg hij de harde klap van zijn trauma. Op een ochtend zat hij verstijfd op de bank en had een volledige black out. Hij is toen met de ambulance opgehaald en opgenomen in een psychiaters centrum voor veteranen met oorlogstrauma’s. Tijdens zijn opname hier is hij in een zware psychose gevallen. Door deze psychose is hij een dodenmars gaan lopen. Na 3 dagen aan een stuk door gelopen te hebben, hebben ze hem gevonden in Duitsland. Hij is toen weer teruggebracht naar een ander traumacentrum, waar hij werd opgesloten in een gesloten inrichting. Om een lang verhaal iets korter te houden, heeft Marius van 2012 tot eind 2015 in diverse opnames gezeten, en een aantal zelfmoordpogingen proberen te plegen. Na een flink aantal verschillende soorten medicatie is hij eind 2015 ontslagen uit de psychiatrie. Hij kreeg de stempel PTSS mee. Hij is een van diegene binnen de 1%, die daarmee onder de zwaarste oorlog gerelateerde PTSS is komen te vallen, waarbij verdere therapeutische of medicinale behandeling niet meer mogelijk is. Doordat hij in de opnames heeft gezeten waren er dus ook niet genoeg inkomsten, en heeft hij zijn koophuis verloren waardoor hij achter bleef met een hoge hypotheek rest schuld. Zijn ex -vrouw zat ondertussen met de kinderen in een huurhuis. Bij zijn thuiskomst kreeg hij van zijn toenmalige vrouw te horen dat ze wilde scheiden. Alweer een klap die hij moest verwerken. Geen onderkomen en een torenhoge schuld was het vervolg. 

Hij werd ook nergens meer aangenomen doordat hij de stempel PTSS had.
Hij klopte aan bij het plaatselijke veteranen inloophuis (waar ik werkzaam was), met de hulpvraag voor onderkomen en/ of huisraad. Aan een onderkomen konden ze hem niet helpen, gelukkig kon hij nog bij zijn ex slapen (op de bank) tot dat hij een eigen onderkomen had. Wel stond hij nog onder het toezicht van Prof. dr. Vermetten die werkzaam is als psychiater, kolonel en strategische adviseur wetenschappelijk onderzoek bij de Militaire Geestelijke Gezondheidszorg van Defensie. Hij is zowel in Nederland als in de VS opgeleid in psychiatrie en neurowetenschappen. Ik ben ook al diverse keren met Marius naar deze gesprekken geweest. Marius was erg depressief toen ik hem leerde kennen. Door dit alles had hij geen werk, had geen gezin en geen huis meer. Ik vroeg Marius om mij te ondersteunen in het vrijwilligers werk. Ons vrijwilligerswerk bestond uit koffie maken, poetsen en af en toe een praatje met de veteranen maken. We merkte dat er veel hulp vragen kwamen van veteranen. Ook noodhulp zoals bij Marius. Hij herkende zichzelf hierin. 

Op de ene op de andere dag zij hij dat hij de volle 100% zou gaan geven, om ervoor te zorgen dat deze personen niet in dezelfde situatie als hem terecht zouden komen. Helaas konden wij dit doel niet uitzetten. Hiervoor heb ik In 2017 de opleiding nuldelijns medewerker gevolgd. Hierop volgend hebben wij een eigen veteranen inloophuis opgezet. Onder de noemer V.I.P.L (Veteranen Inloophuis Provincie Limburg). Waarbij wij in alle soorten van hulp probeerden aan te bieden. Zoals ontspanning, saamhorigheid diners, kledingbank, en een meubelbank voor veteranen die deze hulp nodig hadden. Ook konden wij mensen helpen aan een advocaat, bewindvoerder, of een maatschappelijk werker. Marius bloeide weer op, hij had weer een doel in zijn leven hij genoot van het helpen van lotgenoten. Zo organiseerden wij, samen met nog enkele veteranen, een groots opgezet kerstfeest waar wij met veteranen gezinnen samen kwamen. Het toenmalige pand was een Antikraak-gebouw. Hierdoor hebben wij ons pand nu moeten verlaten. Nog steeds hebben wij contact met veteranen en krijgen we nog regelmatig hulp vragen. Maar dus weer zaten we thuis. Marius zakte weer langzaam weg in een doelloos leven zonder uitzicht naar de toekomst. Zijn nachtmerries begonnen weer op te komen. Het is al enkele malen voorgekomen dat wij veteranen in ons eigen huis heb opgevangen. Zowel alleen of met hun /haar kinderen. Omdat ze nergens anders terecht konden. Toen is bij ons het idee gaan rollen om een veteranen interventie huis te gaan op zetten. Waarbij wij hulp en noodopvang kunnen aanbieden aan veteranen. Hierdoor bloeide Marius weer op en heeft hij weer een doel voor ogen.

Maar hoe?
Helaas als organisatie of vereniging mag je iemand niet langer als 3 dagen opvangen. Dus bedacht Marius om als particulier een veteranen Interventie huis op te zetten want als particulier mag men dat uiteraard langer. Vandaar dat we geen organisatie geen vereniging of stichting willen zijn. Marius besloot dus om zijn hele schadevergoeding (die je krijgt als je mentale schade oploopt tijdens een uitzending) in een huis te steken, waar hij die hulp en voorzieningen kan aanbieden aan zijn mede veteranen. Wij proberen hiermee te zorgen dat niemand in die situatie terecht komt waar hij ooit in geweest is. Dit jaar heeft hij de defensie schuldeloosheid vergoeding ontvangen en hebben we inmiddels een huis gekocht. Dit is een statig oud Herenhuis uit het jaar 1906 met een grote achterliggende loods wat ooit een snoepfabriek is geweest. Hij heeft de hele schadeloosheid vergoeding in het huis gestoken. Omdat het schadebedrag niet al te groot was heeft hij er nog een hypotheek afgesloten om het huis te verbouwen tot 4 opvang en-suite kamers. Met een gezamenlijke ontmoeting ruimte, keuken en gezamenlijke eetkamer.

Helaas zoals bij iedere verbouwing komen er ook verborgen gebreken tevoorschijn. Zo blijkt nu dat het hele hoofd dak vervangen dient te worden. Dit gaat nu ver buiten ons budget. Vandaar dat we onze auto verkopen om dit geld te gebruiken voor de verbouwing van ons inloophuis.

Ook hebben wij een crowdfunding gestart om ons te helpen het doel te bereiken. 

Wilt u ons helpen doormiddel van vrijwilligerswerk of een kleine bijdrage.
Dat kan via onderstaande link. 
https://getfunded.nl/campagne/16925-een-dak-voor-een-veteranen-noodopvang-huis?fbclid=IwAR2DNp3jxAruwL1EI-40WbExLGL70arJfsFgh2BoLpIgApCKZZ3Tk7qZu3o

Marius en Paula Bremen
(V.I.P.L ) .Veteranen Interventiehuis Provincie Limburg .
Tel nr. 06 16 178332
 
 

Terug naar overzicht